Encama referandomê çi dibe bila be, erêkirina xayîntiya barzanî ya beramberî Kurdistanê ye
Pergala cîhanê ya ku hewl dide bi hegemonya cîhanî xwe mayînde bike, ji ber stratejiya wê ya nav Rojhilata Navîn, Kurdistanê ji xwe re navend digire. Stratejî û polîtîkaya Dewletên Yekbûyî yên Emerîka, Îngîlîz û Îsraîl li Rojhilata Navîn û bi taybet li Kurdistanê dimeþîne, çavkaniya xwe ji çanda desthilatdariya hezarî salan a sargoniyan digire
Hêcetên ku dibin sedema
þer, talan û komkujiyan li ser gelên herêmê bê navber dodimin. Di vê rastiyê de
xala bingehîn divê mirov serê xwe li ser bêþîne û hewl bide fêm bike, rastiya
Kurd a civakî û dîrokî ye. Nexwasim em Kurd pirsa çima Kurdistan ji bo cîhanê
girînge? Ji xwe bikin û bersivek wê zanistî û felsefîk bidin, emê bikarin
encamên ku di roja me de rû didin baþtir fêm bikin. Çawa her av bi serkaniya
xwe tê pênasekirin. Her darek bi kok, an jî axa xwe tê pênasekirin. Kurdistan
jî ji ber dewlemendiyên wê yên bin erd û ser erd ên bêhempa, çanda xwe ya
kevnare ya civakî û dîrokî li Rojhilata Navîn bi çavkaniya xwe ya Mezopotamya
tê naskirin û watedar dibe. Di vê wateyê de Mezopotamya bi çanda xwe ya heyberî
û giyanwerî ve dibe serçaveya serkeftin û binkeftinên cîhanê tevê. Lewma hemû
hêzên li cîhanê neçarin ku, li xwezaya Mezopotamya li hebûna xwe bigerin. Weke
birêz Abdullah Ocalan pênase dike; “mirov li kur winda kiriye, divê cardin wir
li xwe bigere.” Ev, ne tenê ji bo gelên herêmê derbasdare. Hêzên hegemon ên
cîhanê jî karîn xwe li ser rastiya herêmê ya civakî û dîrokî sazûman bikin. Ji
ber desthilatdaran xwe li ser lewazî û qelsiyên pêþketinên civakî saz kirin. Paþverûtiyên
ku, kevneþopiyan diparêzên û didin jiyîn, ji bo hêzên li pey desthilatî dikevin
dibin amûrên xwe nepixandin û mezinkirinê.
Weke tê zanîn zanista mirovahî û hemû zanistên din li ser
bingeha lêkolîna rastiyên li Mezopotamya hatine jiyîn pêþ dikevin. Her ku
tiþtek nû derdikeve, pêwîstî bi lêgerînên nû çêdibe. Çanda lêgerîn û xwe
nûkirinê jî, pîvana bingehîn a ax û gelên Mezopotamya ye. Lê belê, gelek caran
em dibînin ku, sedema paþverûtiyên xwe didin jiyîn û mayînde dikin,
statîkoperestiya li herêmê weke nexweþiyek bêderman berdewame.
Îro pirsgirêkên sazûmaniya netew dewlet a di bin þaristaniya
kapîtalîzmê de dijî, di tevayî dîroka þaristaniyê de kaos û krîza herî mezin û
pergalî dijî. Ev kaos û krîz ne derveyî ye, pergalî ye. Yekem careke ku pergala
þaristaniyê di rewþek wiha re rûbirû tê. Bi taybet piþtî hilweþandina
Sosyalîzma Pêkhatî ev krîza þaristaniyê hîn kûrtir kiriye.
Di pêþketina dîroka gerdûnî de konaxên xwe yên girîng hene.
Mîna ku þaristanî di bin pergala kapîtalîzmê de gihîþtiye asta xwe ya herî
dawî; êdî mêtîngerî, dagirkerî, desthilatgerî cîhanekî nû nemaye ku pergala xwe
ya hegemonyayê bide meþandin. Her çendî tevgerên Sosyalîzma Pêkhatî, Têkoþînên
Rizgariya Netewî û Tevgerên Demokratên Sosyal dijberî pergala kapîtalîzmê
têkoþîn dida meþandin jî, lê ev herdu bizavên cuda cuda û dijberî hev dihatin
dîtin, di rastiyê de ev herdu bizav heman bûn û yek bûn. Em di paradîgmaya xwe
ya nû de van herdu dijberên hizrî yek paradîgmaya hizrî dibînin û digirin dest.
Ji bo vê di serdema me ya îro de hewildanên mîna Têkoþîna Rizgariya Netewî,
Tevgerên Demokratên Sosyal û Netew Dewlet temenê wan dawî bûne. Jixwe tevgerên
Têkoþîna Rizgariya Netewî û Tevgerên Demokratên Sosyal bi hilweþandina
Sosyalîzma Pêkhatî re li ser dika dîrokê rabûn. Di roja me îro de jî krîz û
kaosa herî mezin pergala Netew Dewlet e. Îro netew dewlet ji tevayî pirsgirêkên
mirovahiyê re nikare bibe bersiv. Çi çareseriyên ku ji bo mirovahiyê pêþkêþ
dike, li þûna krîz û kaosê bide çareserkirin, hîn kûrtir dike. Mînakê vê yê
herî li ber bi çav mudaxaleyên ji bo Rojhilata Navîn didin pêþxistin û ev jî ji
krîzê kûrtir kirin wêdetir naçe.
Jixwe tevayî mudaxaleyên pergala kapîtalîzmê yên ev 200 sal
e li ser Rojhilata Navîn dide meþandin, pirsgirêkên heyî nade çareserkirin. Ji
bo vê jî Þerê Cîhanê Yekem, Duyem û îro jî Þerê Cîhanê Sêyem li Naverast û bi
taybetî li ser Kurdistanê didin meþandin. Ji aliyê kapîtalîzmê ve mudaxaleyên
mîna pergalên mandeter, burjuwayên komprador, Îslama radîkal û nerm, sosyalîzma
zanistî, netewperestî, monarþî, teokratîk, olîgarþîk, ûnîter û hwd. berhewa
mane. Qet û qet ji Rojhilata Navîn re nebûne çareserî. Ev çavkaniya xwe ji
çand, dîrok û hegemonyaya Rojhilata Navîn a 10 hezar sal digire. Heta cih bi
cih tê gotin ku þerê çanda medeniyetan (þaristaniyan). Hemû pêkanîn û
pêkhateyên ji aliyê þaristaniya kapîtalîzmê ve li ser Rojhilata Navîn dayîne
pêkanîn rola pasûmanê jî nekiriye, pirsgirêk hîn kûrtir kiriye. Qeyrana pergala
kapîtalîzmê bi her awayî di Rojhilata Navîn de xwe dide der. Pergala kapîtalîzmê ya herî lewaz û qels li
Rojhilata Navîn û bi taybetî li Kurdistanê tê jiyîn.
Dewletên Yekbûyî Emerîka di bin navê Projeya Rojhilata Navîn
A Mezin de mudaxeleyî Rojhilata Navîn û Kurdistanê dike. Navê vê mudaxaleyê di
nav hizra kapîtalîzmê de pergala federal, konfederal cardin çareseriyê bidin
pêþxistin. Lê ev mînaka avakirina federal û konfederal a çareseriyê li Baþûrê
Kurdistan û Iraqê bi her awayî xwe weke bêçaretiya aloz daye der. Ji ber ku
hemû çareseriyên di bin navê netew dewletê de bên pêþkêþkirin, aloziyên heyî
hîn kûrtir dike. Ji ber ku forma netew dewlet êdî li ser dika dîrokê cihê xwe
nagire, ev forma netew dewlet ji aliyê kapîtalîzm û bi taybet ji aliyê Îsraîl
ve netew dewleta Kurd dayîna avakirin cihê xwe nagire.
Rastiya referanduma ku, niha li Baþûrê Kurdistanê tê jiyîn
jî hewldana kûrkirina qeyrana li Kurdistanê ye. her çendî rastiya referanduma
heyî bi babetên cur be cur tên nîqaþkirin û þîrovekirin, armanca sereke zêde
nayê bilêvkirin. Hêza bingehîn a bikaribe rewþa Kurd û Kurdistanê di çarçoveyek
mayînde de çareser bike û rêya yekane diyar bike; Yekbûn û hevgirtina Gelê
Kurde. Lê em dibînin ku, ji ber rastiyên malbat, mezheb û eþîran Rêbertiyek
gelêrî dernakeve pêþ. Rêbertiyek li aliyekê bimîne, hevgirtinek nav civakî bi
xwe diyar nîne. Civaka Kurd hêj zagonên xwe yên jiyanî, rêgezên xwe yên çandî û
pergala xwe ya bikaribe li dijî dagirkeran biparêze ava nekiriye. Bes em
dizanin ku, ji bona vê jî berî her tiþtî yekgirtinek civakî tê xwestin. Li
dagirkeriya ku îro li ser Kurdistan û Gelê Kurd tê meþandin, bûye sedem ku,
Gelê Kurd li her çar parçeyên Kurdistanê di nava þerek mayîn nemanê de be.
Îro li Kurdistanê her roj þer, talan û qirên welatên serdest
tê meþandin. Ji bona parastina nirxên civakî bi hezaran ciwanên keç û xort, bav
û dayîk, ya girîng zarokên delal tên qetilkirin. Keçên me tên li bazarên
dagirkeran tên firotin. Xortên me tên revandin di destê welatên emperyal de pê
tên lîstin. Termên dayîkên me li kolanan dirizin. Kurdistan tevî hemû
dewlemendiya xwe di nava birçîbûnê de bêzar ketiye. Neçarî dijminê xwe tê
kirin. Zagonek ewlekarî û parastina gelemperiya gelê Kurdistanê tine ye.
pergalek ku gelê Kurd bikaribe çarenûsa xwe diyar bike û li ser vê xwe perwerde
bike û zanistiya çanda kevnare ya civaka xwezayî pêþ bixe tine ye. neçarî çavlêkirinên
çand û pîvanên civaka ferdperest a tinekirin û xilaskirinê tê kirin. Ciwanên me
di nava kiryarên xirab de tine xerçkirin û tinekirin. Her roj keç û jin tên
qetilkirin.
Belê, di nava evqas pirsgirêkên civakî de hewldana
referandoma qaþo Dewletoka Kurdistanê tê çi wateyê. Helbet erêkirina vê rastiyê
radestbûna hemû hêzên dagirkere. Ji ber ku, her çendî Barzanî ne di wê zanebûnê
de be, rastiyê de referandoma erêkirina xayîntiya xwe ya li dijî Gelê Kurd
mîsoger dike. Serkeftina referandoma Barzanî, serkeftina hevkarî û îxaneta
Barzanî ya bi R. T. Erdoxan, Trump û Potîn re ye. serok wezîrên k udi roja me
ya îro de, di rastiya civaka ber bi tinebûnê ve diçe de, li ser qetla jinan û
firotina jinan xwe mezin kirine rave dikin. Ez bawerim Barzanî jî xwe di wê
astê de dibîne ku, bûye koleyê vê rastiyê ku, nikare bêyî wan tevbigere.
Dewletên ku îro wateya xwe xilas bûne, li her derê li ser qetla gelan xwe didin
jiyîn, ji bona dirêjkirina temenê xwe êrîþî Rojhilata Navîn û Kurdistana pîroz
dikin. Lê mixabin em dibînin ku, Barzanî jî dixwaze di lanetkirina vê pîrozbûnê
de rista bingehîn bilîze. Em tev dizanîn ku dema Barzanî hewl da civaka Kurdên
Baþûrê Kurdistanê û gelê Þengalê DAÎÞ’ê bike û dema hewl da destkeftiyên
Rojavayê Kurdistanê radestî Tirkî bike, bênamusiya xwe ya bingehîn erê kir. Çi
te namusek ji mala xwe firot, çi te mala xwe da bênamusekî. Ti ferqa xwe
tineye.
Lewma di pêvajoyek ku ti fermiyeta zagonî ya siyaset,
perwerde, hukumet û jiyanek serbixwe ya civakî tine de hewldana referandoma
Kurdistanek Serbixwe tenê kiryarên xayîntiya Barzanî nixwumandin û di heman
demê de erêkirina vê xayîntiyê ye. madem Kurdistanek serbixwe tê xwestin, çima
yekbûna gelê Kurd zêdetir, yekbûna bi Emerîka, Îsraîl û Tirkî re erê dike? Çima
beþdarî cývata giþtî ya gelê Kurd nabe û erê nake? Çima ji bilî xwe, li heremê
ti partiyek din napejirîne? Ya girîng çima ewqasî dijminatiya parazvanê
Kurdistanê PKK’ê dike. Barzanî jî baþ dizane ku, PKK nebe Barzanî ne dikare li
herêmê erk bigire, ne jî hebûna wî ya li nav cîhanê diyar be. Ji ber ku di
rastiyê de Barzanî sîxûrê li dijî Gelê Kurd ê nav-netewî ye.
Encama referandomê çi dibe bila bibe, encam naguhere.
Biryara Kurd bi hev dana þerkirin, Kurd bi destê Kurd dana tinekirin û çanda
Kurdistanê kirina malê hêzên dagirkere. Mixabin li herêmê jî yê ku bikaribe vê
pêk bîne Birêz Barzanî ye. lê ew dîsa jî ne di wê ferqê de ye ku, biryara
tinebûna xwe dide.
Zînê Lehî
Navenda Lêkolînên
Stratejîk a Kurdistanê
www.lekolin.com -
www.lekolin.org - www.lekolin.net – www.lekolin.info -www.navendalekolin.com
-http://kursam.org/index.html- http://kursam.net/index.html